Większość przedsiębiorców korzysta z różnych oprogramowań komputerowych w prowadzonej działalności gospodarczej. Czy wartość oprogramowania można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu? Czy oprogramowanie kwalifikuje się jako wartość niematerialna i prawna? Poniższy artykuł wyjaśnia tą kwestię. Oprogramowanie komputerowe może być przedmiotem autorskich lub pokrewnych praw majątkowych albo licencji. Wobec tego oprogramowanie nie należy traktować jako rzecz nabytą, lecz wartość niematerialną i prawną. Jednak jakie dokładnie przesłanki musi spełniać oprogramowanie, aby można było je zakwalifikować jako wartość niematerialna i prawna? Zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o PIT wartość niematerialna i prawna jest to nabyte przez jednostkę, zaliczane do aktywów trwałych prawo majątkowe, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie wykorzystania dłuższym niż rok, przeznaczone na potrzeby działalności albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu. Zalicza się do nich w szczególności:
- autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje,
- prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zdobniczych,
- know-how.
- 24 miesiące - dla licencji (sublicencji) na programy komputerowe i dla praw autorskich,
- 24 miesiące - dla licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych, pod warunkiem, że okres użytkowania wynikający z umowy nie jest krótszy,
- 12 miesięcy - dla poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych,
- 60 miesięcy - dla pozostałych wartości niematerialnych i prawnych.